Pourqoi fait-on ça?
Voor de mensen die nog geen idee hebben wie wij eigenlijk zijn, doen we even een voorstelrondje. Wij zijn de familie Duiker en ons gezin bestaat uit:
V.l.n.r.
Michel (43),
Mees (12),
Bo (2),
Fedde (11),
Kaj (5),
Lynn (15),
Miranda (38),
Zoë (17)
en als laatste Lana (9) onze trouwe viervoeter.
Met zijn allen wonen wij in het dorp
Waddinxveen in Zuid-Holland. Naast ons vooral chaotische, drukke gezin, hebben Michel en ik een drukke baan. Daarbij komt dat we allebei een sterk
verantwoordelijkheidsgevoel hebben naar onze werkgevers en wij zullen er altijd voor zorgen dat ze weinig tot geen hinder zullen ondervinden van ons grote gezin. Ook de kinderen hebben een druk bestaan met onder andere school, sport en werk. Hierdoor merken we dat we langs elkaar heen zijn gaan leven in de dagelijkse routine, omdat we vooral bezig zijn met iedereen zo goed mogelijk tevreden te houden. Met als gevolg dat het gezin helaas vaak op de tweede plaats komt. Dit is dan ook de reden dat we zo vaak als mogelijk met elkaar op vakantie gaan. Even de tijd echt als gezin doorbrengen. Genieten van elkaar, niet op de klok kijken, niks regelen en de vaart eruit. Heerlijk! Herinneringen maken vinden wij zo belangrijk. We praten nog vaak na over bijvoorbeeld het oude station, de last-minute hotelovernachting of die leuke camping waar we geweest zijn.
De laatste drie jaar hebben we gemerkt dat we heel erg bezig zijn met alle ballen hoog houden en dat kost ons een hoop. Nadat de bevalling van onze jongste dochter Bo voor mij een hele andere wending nam, werd ons weer pijnlijk duidelijk dat het leven soms helemaal niet verloopt zoals gedacht. Hier waren we ons al van bewust, alleen werden we toen even flink met onze neus op de feiten gedrukt. Vanaf dat moment merkten we dat we vooral toe waren aan een ander leven, namelijk meer met elkaar als gezin en meer met de natuur. Al heel wat jaren hebben we het er samen over om in Frankrijk iets voor onszelf te beginnen en we hebben het besluit genomen om dit nu ook daadwerkelijk te gaan waarmaken. Voor iedereen die ons een beetje kent, komt de emigratie naar Frankrijk niet als een verrassing. We hebben deze gedachte vaak uitgesproken, alleen nog nooit écht aangedurfd om daad bij woord te voegen. Nu staan we hier allebei voor de volle 100% achter en ook de kinderen zijn het hier (grotendeels) mee eens. Niet geheel onbelangrijk. Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat het voor ons allemaal spannend is om alles wat bekend en veilig is op te geven.
Ons plan is daar een huis te kopen dat groot genoeg is voor ons gezin, met genoeg land voor een mini-camping en bijgebouwen om één of twee gîtes in te realiseren. Wij hebben de voorkeur voor een kleine camping met grote plaatsen, waar de stress en het gehaast meteen van je schouders vallen. Waar je de tijd vergeet en de kinderen voornamelijk spelen met wat de natuur hun geeft. Omdat we weten dat niet iedereen dol is op het campingleven, gaan we ook voor de gîte(s) erbij. Iets minder back to basic, maar nog steeds in een omgeving waar je heerlijk tot rust kan komen en genieten van al het moois van de natuur. En uiteraard ons blije gezelschap.
De zoektocht naar het juiste plekje is al begonnen en ook de makelaar is al in ons huidige huis geweest, dus de eerste stappen zijn al gezet. Een gezonde kriebel in mijn buik van wat er komen gaat, spannend! Maar als we het niet gaan proberen, is het bij voorbaat al mislukt. #minicamping #gîtes #familiehuis #eneenhectaregrondgraag #avontuur #zoektocht
Liefs Miranda C’est déjà une aventure
“We hebben het nog nooit gedaan,
dus we denken dat we het wel kunnen”
-Pippi Langkous-