Au début
Tja, dan hebben Michel en ik besloten te emigreren naar Frankrijk. En dan? Het klinkt zo simpel als je het zegt, maar in werkelijkheid is dit wel anders. De belangrijkste vraag bij ons was: Hoe staat de rest van het gezin hier tegenover? Als we dan zo'n avontuur aangaan, willen we uiteraard dat iedereen het hiermee eens is. En er is maar 1 manier om daar achter te komen, namelijk tijdens het eten met de deur in huis vallen. Gelukkig kwamen er vooral veel blije reacties, gevolgd door een tsunami aan vragen. Maar ik zou liegen als ik zeg dat er helemaal geen weerstand was. Zoë was erg enthousiast in het begin, maar bleek toch dubbele gevoelens te hebben naarmate onze plannen steeds meer vorm begonnen te krijgen. Wat logisch is, want het is niet gebruikelijk om als bijna 18 jarige te verhuizen naar een ander land, samen met je familie en al je toekomstplannen om te gooien. Meerdere keren hebben we hier gesprekken over gehad en gelukkig heeft ze besloten toch met ons mee te gaan, want het is natuurlijk ook wel een heel gaaf avontuur. En Mees was in eerste instantie erg boos en dat was best even lastig. Zoals we bij Mees vaker gemerkt hebben, heeft hij even de tijd nodig om te wennen aan een verandering. We merkten dan ook tijdens de voorbereidingen en de 'huizenkijkvakanties' dat de weerstand minder werd. Dat wil niet zeggen dat hij momenteel staat te juichen bij ons plan (zoals op de foto), maar hij is er ook niet meer fel op tegen en ziet wel in dat wat we willen gaan doen wel heel leuk is. Misschien dat de belofte van een eigen goal op ons terrein, om zijn beste schot nog meer bij te spijkeren, daar een klein beetje bij heeft geholpen...
Met alle neuzen grotendeels dezelfde kant op, is het tijd voor de op één na belangrijkste vraag: Wat hebben we nu eigenlijk te besteden? Na een bezoek van de makelaar met een uitleg over de huidige huizenprijzen in Nederland en een taxatie van ons huidige huis, weten we dat ons plan hierdoor net iets makkelijker te realiseren is. Omdat we het liefst een poosje niet voor een werkgever willen werken en ons volledig willen richten op ons project, is Michel aan de slag gegaan met (hoe kan het ook anders) Excel haha! Hij heeft een bestand gemaakt met het budget voor een huis, maandelijkse lasten, verhuiskosten en onvoorziene kosten. Want als Michel dan een Excel bestand maakt, klopt het ook van A tot Z. We zijn na het maken van dit bestand erachter gekomen dat wat we graag willen ook écht mogelijk is. Dit houdt in een huis kopen met genoeg grond voor een minicamping en bijgebouwen die we kunnen ombouwen tot gîte(s). Het liefst met hele oude bomen op het terrein en als kers op de taart een stromend beekje. Maar of dit allemaal haalbaar is met ons budget, dat valt te bezien.
Nieuwsgierig als we zijn geworden na deze berekeningen, struinen we het internet af op zoek naar geschikte huizen in Frankrijk. Alleen is er zoveel aanbod en alles wordt zo anders gepresenteerd dan in Nederland, je zou bijna door de bomen het bos niet meer zien...
We hebben besloten om zo snel mogelijk met de kinderen op vakantie te gaan naar Frankrijk en met zijn allen een aantal huizen te gaan bekijken. Zo zullen we in het vervolg beter weten waar we bij het zoeken via internet op moeten letten en rekening mee moeten houden. Tenzij we ons droomhuis dan al hebben gevonden, maar daar gaan we niet vanuit. Vakantiehuis is geboekt en de kinderen zijn niet meer te houden. En wij stiekem ook niet. #metzijnallenopavontuurofandersniet #huizenkijken #vakantieinfrankrijk #herinneringenmaken #deduikertjesopavontuur
Liefs Miranda
L'amener sur
" The first step towards getting somewhere,
is to decide you're not going to stay where you are."
- J.P. Morgan -